Ego
Egoïstisch, egocentrisch, egotripper, groot ego, klein ego. Wat is je ego nu eigenlijk?
Ego is Latijns en betekent ik of persoonlijkheid.
We hebben allemaal een ego, moge dat duidelijk zijn. We zijn er mee geboren en we hebben ons er mee te verhouden. Want dat ego hebben we uiteindelijk niet voor niets gekregen. Net zoals we angst nodig hebben om gevaar in te schatten, hebben we ons ego nodig om de contouren van onze persoonlijkheid duidelijk te krijgen. Het ego helpt om onze individualiteit op te eisen, verlangens te specificeren, grenzen te stellen en in te zien waar onze voorkeuren naar uit gaan.
Eenvoudig gezegd bepaalt je ego wie je bent. Zonder ego ben je een vormeloze klodder zegt Elisabeth Gilbert (auteur Eten, bidden, beminnen).
Het vraagt levenskunst om je ego niet alle touwtjes in handen te geven want het ego is een fantastische bediende maar een verschrikkelijke meester.
Je ego wil namelijk maar één ding, het wil beloond, en nógmaals beloond worden. En aangezien het ego niet genoeg beloond kan worden is je ego altijd teleurgesteld, gekwetst of beledigd. Als je daar niets aan doet zal de teleurstelling of gekwetstheid je van binnenuit opvreten. Een ego dat niet beteugeld wordt noemen de boeddhisten een hongerig spook; altijd uitgehongerd, altijd naar meer verlangend en brullend van hebberigheid.
Het ego zorgt er dan ook voor dat wij dingen niet kunnen loslaten, dat we maar blijven malen over die gebeurtenis die ons zo geraakt en gekwetst heeft. Dat we nog steeds beledigd zijn over wat iemand gezegd heeft en boos zijn om wat iemand ons heeft aangedaan. Het ego groeit hier weelderig van. “Goed zo, niet vergeven hoor, ik ben me daar gek, hij flikt het me zo weer”, fluistert het ego of “Dat laat ik niet over mij heen komen, wie denkt ze wel niet dat ze is. Nooit zal ik dit vergeten!”.
Dit is de taal van het ego. Het ego vergeet niet, vergeeft niet, laat niet los en wentelt zich nog graag een keer in zijn ellende rond. Het ego wil wraak, wordt boos of verdrietig bij kritiek, en laat dan het liefst zijn spierballen rollen.
Het ego wil de grootste prijs in de wacht slepen, het mooiste product maken en de meeste klandizie hebben. Het ego wil mokken omdat het zich beledigd voelt, of blaast arrogant de aftocht omdat het anders liep dan verwacht.
Maar gelukkig hebben we niet alleen een ego, maar ook een ziel. De ziel laat zich niet leiden door dromen over lof of door angst voor kritiek of gekwetstheid. De ziel wil blij zijn en vertrouwen hebben in de dingen die we doen. Wanneer we ons verbinden met onze ziel doen we dingen die ons inspireren, kunnen we vergeven en vergeten, kunnen we opnieuw beginnen en onze gekwetstheid loslaten. De ziel wil verbinden met andere zielen en gelukkig zijn.
Aan ons de keuze waar we ons door willen laten leiden, door het ego of door onze ziel. Laten we ons leiden door angst of door vertrouwen, door haat of door liefde, door donker of door licht.
Ieder moment hebben wij de mogelijkheid om een keuze tussen beiden te maken. Wanneer we ons naar, boos of verdrietig voelen kunnen we onszelf de vraag stellen: Waar laat ik mij op dit moment door leiden, door mijn ego of door mijn ziel?
Steeds opnieuw hebben we dan de mogelijkheid om bij te stellen en om te buigen zodat we ons blijer en liefdevoller gaan voelen.
Want daar ligt de weg naar geluk.
Bron: Big Magic van Elisabeth Gilbert
